Καρυά Λευκάδας Karya Lefkadas

Ασπρόμαυρη ιστορία

Καρυά 110 χρόνια πριν. Κάθε φωτογραφία ένα ταξίδι στο παρελθόν. Τα ασπρόμαυρα χρώματα γεμίζουν τα μάτια μας με εικόνες του τότε. Τότε που όλα ήταν διαφορετικά. Τότε που κάθε σπιθαμή γης είχε άλλη όψη, τότε που η ζωή είχε άλλη ρότα. 

Παρατηρώντας τις φωτογραφικές λεπτομέρειες, η ματιά καρφώνεται στην εικόνα του ¨Βαθύλακκου¨, στο γυμνότοπο με το βαθύ λάκκο στα αριστερά και στους ανεμόμυλους που ορθώνονται με τα κατάλευκα πανιά τους. Ο πρώτος από αριστερά του ¨Σταθάκη¨, έπειτα οι δύο ανεμόμυλοι του ¨Μίχου¨και στα δεξιά πάνω στο βουνό, του ¨Γριμάνη¨. Στο δεξί άκρο της φωτογραφίας διακρίνεται ο Ιερός Ναός Αγίου Σπυρίδωνα, χωρίς καμπαναριό τότε, ενώ λίγο πιο κάτω η ανισόπεδη χωμάτινη πλατεία, που όπως φαίνεται τότε,δεν είχε την σημερινή αίγλη. Ευδιάκριτα είναι και μερικά από τα πιο παλιά σπίτια, όπως του ¨Μπουμπιεμένου¨και του ¨Τσάφη¨.

Η φωτογραφία αποτυπώνει την έξοδο της Καρυάς προς Εγκλουβή. Κάτω δεξιά φαίνεται το ασπρισμένο εκκλησάκι του Αη Γεράσιμου, ενώ ο χωμάτινος δρόμος φαίνεται και ως μοναδικός στην περιοχή. Ο σημερινός επαρχιακός δεν υπήρχε καθώς στη θέση αυτή υπάρχαν οι παρυφές του βουνόυ και στην άκρη ένας αμπελώνας. Στο αριστερό άκρο της φωτογραφίας βρίσκονται τα ¨Ρεκατσινάτα¨, επίσης διακρίνεται ο δρόμος που τα ενώνει με το χωριό. Το μεγαλύτερο μέρος του χωριού καταλάμβαναν καλλιεργήσιμες εκτάσεις, που μετά από χρόνια έδωσαν τη θέση τους στα σπίτια. 

Αραιοκατοικημένες γειτονιές, λιθόκτιστες σκάλες καλλιεργημένης γης με αμπέλια και ελιές, λιγοστή βλάστηση, γυμνά βουνά και καλοσχηματισμένοι χείμαρροι. Μεγενθύνοντας αρκετά τη φωτογραφία διακρίνονται οι εκκλησίες της Αγίας Παρασκευής και της Παναγίας, ενώ η γειτονιά του ¨Χαλιά¨ είχε τότε περίοπτη θέση.   

Αυτή ήταν η Καρυά. Τότε που σε κάθε σπίτι έμεναν και δύο και τρεις οικογένειες μαζί και στο κατώι τα ζώα. Τότε που ο καθημερινός αγώνας για επιβίωση ήταν ο ύψιστος στόχος κάθε Καρσάνου. Τότε που τα χέρια του αγρότη έσπερναν τη γη  και αυτή τους αντάμειβε με αγαθά, το κρασί και το λάδι, το στάρι για το ψωμί. 
Τότε που όλα ήταν διαφορετικά. Τότε που και η ζωή ήταν διαφορετική. Με τις δυσκολίες της, με τις κακουχίες της, με τη φτώχεια της, με τη βιοπάλη της, με τον καθημερινό αγώνα για επιβίωση αλλά και με τ΄αληθινά της… αυτά που μας λείπουν σήμερα. 

Πηγή: http://www.bildindex.de