Η πλατεία της Καρυάς
Η ξακουστή πλατεία της Καρυάς αποτελεί πράγματι μια ευχάριστη έκπληξη για τους επισκέπτες του νομού, μιας και κάθε χρόνο φιλοξενεί στα σκιερά αιωνόβια πλατάνια της πλήθος τουριστών που αναζητούν μια εναλλακτική πρόταση διακοπών.
Σχεδόν η συνολική έκταση της πλατείας καλύπτεται από την πυκνή φυλλωσιά των επτά πλατάνων, που βρίσκονται στις άκρες της και δημιουργούν ένα μοναδικό τοπίο φυσικής ομορφιάς.
Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων, έως τα μέσα της δεκαετίας του 50 την πλατεία δεν θύμιζε σε τίποτα η σημερινή της μορφή.
Επρόκειτο ουσιαστικά για ένα χωράφι χωρισμένο με λιθιά σε δύο επίπεδα, ένα ψηλό και ένα χαμηλότερο ενώ στη μια της άκρη ήταν χτισμένα πεζούλια.
Υπήρχε δε σκάλα στο σημείο απέναντι από το οίκημα Κτενά (Τσάφη), ώστε να έχουν πρόσβαση όσοι κινούνταν στο κάτω χωριό.
Οι πρώτες παρεμβάσεις στην πλατεία έγιναν το 1950, όταν ο Γεώργιος Κατωπόδης - Κωσταρέλος, μετανάστης στην Αμερική, έστειλε χρήματα για την ανακατασκευή της, στη μνήμη των γονιών του Νικολάκη και Ευδοκίας. Για το λόγο αυτό υπάρχει και σχετική μαρμάρινη επιγραφή μπροστά από τον πλάτανο που βρίσκεται απέναντι από το καφενείο του Γαρ.
Έτσι από το 1950 και έπειτα η πλατεία αποκτά τσιμεντένιο δάπεδο, τα δύο επίπεδα πλέον ισοπεδώνονται και χτίζονται εξ΄αρχής νέα πεζούλια στις άκρες της.
Στα τέλη της δεκαετίας του 60 τοποθετούνται τετράγωνες πλάκες επί του δαπέδου της. Στο μέσα της δεκαετίας του 90 αποξηλώνονται οι πλάκες και στη θέση τους μπαίνουν νέες μαρμάρινες, ενώ γύρω από τους κορμούς των πλατάνων κατασκευάσθηκαν πέτρινες λιθιές, στο επάνω μέρος των οποίων τοποθετήθηκαν ξύλινες σανίδες, ώστε να χρησιμοποιούνται ως καθίσματα για τους περαστικούς.
Σχεδόν η συνολική έκταση της πλατείας καλύπτεται από την πυκνή φυλλωσιά των επτά πλατάνων, που βρίσκονται στις άκρες της και δημιουργούν ένα μοναδικό τοπίο φυσικής ομορφιάς.
Σύμφωνα με μαρτυρίες κατοίκων, έως τα μέσα της δεκαετίας του 50 την πλατεία δεν θύμιζε σε τίποτα η σημερινή της μορφή.
Επρόκειτο ουσιαστικά για ένα χωράφι χωρισμένο με λιθιά σε δύο επίπεδα, ένα ψηλό και ένα χαμηλότερο ενώ στη μια της άκρη ήταν χτισμένα πεζούλια.
Υπήρχε δε σκάλα στο σημείο απέναντι από το οίκημα Κτενά (Τσάφη), ώστε να έχουν πρόσβαση όσοι κινούνταν στο κάτω χωριό.
Οι πρώτες παρεμβάσεις στην πλατεία έγιναν το 1950, όταν ο Γεώργιος Κατωπόδης - Κωσταρέλος, μετανάστης στην Αμερική, έστειλε χρήματα για την ανακατασκευή της, στη μνήμη των γονιών του Νικολάκη και Ευδοκίας. Για το λόγο αυτό υπάρχει και σχετική μαρμάρινη επιγραφή μπροστά από τον πλάτανο που βρίσκεται απέναντι από το καφενείο του Γαρ.
Έτσι από το 1950 και έπειτα η πλατεία αποκτά τσιμεντένιο δάπεδο, τα δύο επίπεδα πλέον ισοπεδώνονται και χτίζονται εξ΄αρχής νέα πεζούλια στις άκρες της.
Στα τέλη της δεκαετίας του 60 τοποθετούνται τετράγωνες πλάκες επί του δαπέδου της. Στο μέσα της δεκαετίας του 90 αποξηλώνονται οι πλάκες και στη θέση τους μπαίνουν νέες μαρμάρινες, ενώ γύρω από τους κορμούς των πλατάνων κατασκευάσθηκαν πέτρινες λιθιές, στο επάνω μέρος των οποίων τοποθετήθηκαν ξύλινες σανίδες, ώστε να χρησιμοποιούνται ως καθίσματα για τους περαστικούς.
Και κάπως έτσι από κείνα τα χρόνια φτάσαμε στη σημερινή μορφή της πλατείας μας.
Με τον ανεκτίμητο ίσκιο τους για τις καυτές μέρες του καλοκαιριού,
με τους πάντα ασπρισμένους κορμούς των πλατάνων,
με τα τραπεζάκια για την εξυπηρέτηση επισκεπτών και ντόπιων,
με τις παρέες μας για το καφεδάκι ή το κρασί μας,
με το τάβλι ή την τράπουλα για να περάσει η ώρα,
με τις μανάδες να αποχαιρετούν,
με την αναμονή του πρώτου λεωφορείου για το μεροκάματο,
με τις ατέλειωτες ώρες παιχνιδιού,
με τους καυγάδες μας,
με το φλερτ μας για ρομαντικό ραντεβού,
με τους συγχωριανούς μας για κουβεντούλα,
με τα χειροκροτήματα στις παρελάσεις,
με το αντάμωμα των ξενιτεμένων τα καλοκαίρια,
με τα αγαπημένα μας πρόσωπα και τις αναμνήσεις τους,
με τον ¨Απόλλωνα¨ να χορεύει,
με όσα περάσαμε και άλλα τόσα που έρχονται...
.... τούτη δω η πλατεία θα αποτελεί πάντα το σημείο αναφορά της Καρυάς
και της καρδιάς μας....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου